تعیین هویت انگل لیشمانیا با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی و با هدف قرار دادن ژن its-rdna در افراد مشکوک به لیشمانیوز در استان گلستان (۸۹-۱۳۸۸)

زمینه و هدف : لیشمانیوز جلدی روستایی یک بیماری انگلی تک یاخته ای مشترک بین انسان و حیوان است که به عنوان یک معضل بهداشتی در بسیاری از کشورها و نیز ایران مطرح است. عامل بیماری لیشمانیا میجر، ناقل اصلی آن فلبوتوموس پاپاتاسی و مهم ترین مخزن، رومبومیس اپیموس می باشد. انسان مخزن اتفاقی لیشمانیوز جلدی روستایی است. این مطالعه به منظور تعیین هویت انگل لیشمانیا با تشخیص میکروسکوپی و مولکولی و هدف قرار دادن ژن its-rdna در شرق استان گلستان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی 121 فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز جلدی روستایی در شهرستان های گنبد و مراوه تپه در شرق استان گلستان در سال های 89-1388 انجام شد. از ضایعات نمونه برداری مستقیم صورت گرفت و پس از رنگ آمیزی با گیمسا مشاهده میکروسکوپی به عمل آمد. از گسترش ها dna استخراج و ژن its-rdna با استفاده از pcr تکثیر یافت. موارد مثبت لیشمانیا با استفاده از آنزیم bsuri به روش rflp تعیین گونه شد و با تعیین توالی و استفاده از نرم افزارهای مولکولی گونه لیشمانیا تایید شد. یافته ها : از کل 121 فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز جلدی روستایی، 113 نفر با مشاهدات میکروسکوپی و 92 نفر با روش مولکولی به انگل لیشمانیا آلوده تشخیص داده شدند. موارد مثبت pcr با استفاده از روش rflp تعیین گونه و 90 مورد لیشمانیا میجر تشخیص داده شد. برای تأیید نهایی 8 مورد لیشمانیا میجر تعیین توالی گردید و مجدداً مورد تأیید قرار گرفت. در 2مورد از موارد مثبت که توالی نامشخص بود؛ گونه لیشمانیا مشخص نشد. نتیجه گیری : با مقایسه نتایج تعیین توالی انگل لیشمانیا در این مطالعه با موارد ثبت شده در بانک جهانی ژن، لیشمانیا میجر به طور قطع در انسان در منطقه مورد تایید قرار گرفت. با توجه به گزارش های مربوط به دیگر گونه های لیشمانیا در ناقلین و مخازن، این گونه ها در این مطالعه در انسان یافت نگردید. هرچند دو مورد غیر لیشمانیا میجر می تواند نشانی از آلودگی همزمان بیش از یک گونه لیشمانیا در انسان در منطقه باشد؛ اما با روش های به کار رفته در این مطالعه آلودگی همزمان دو لیشمانیا در یک فرد قابل تفکیک نبود.